In deze ‘Coronatijd’ zijn we meer dan ooit aan huis gekluisterd. Voor veel mensen is het de tijd om mooie verhalen te lezen. Een zo’n verhaal van een actieve huurder van ons willen wij u niet onthouden.

Theo Bodelier wordt 28 juni 90 jaar oud. En 14 juli viert hij samen met zijn vrouw hun 65-jarig huwelijk. “Je moet het leven vieren, zeker op onze leeftijd”, opent Theo ons gesprek waarin hij reageert op Wellers bedankje voor 36 jaar vrijwilligerswerk: van 1982 tot 2018 was hij secretaris van de Bewonerscommissie Molenwei.

Theo werd geboren in Eikenderveld in een gezin van vier kinderen. “Vader was postbode, moeder huisvrouw”, vertelt hij. “Mijn ouders hebben nog in een van de bijgebouwen van Kasteel Terworm gewoond, voordat ze in 1923 ons huis aan de Koningstraat in Eikenderveld toegewezen kregen. Mijn grootvader was zelfs jachtopziener van de laatste baron de Loë, die op het kasteel gewoond heeft. Zelf ben ik er wel eens ‘op bezoek’ geweest en later hebben we er wel eens gegeten; het blijft een mooi stukje Heerlen.”

Markieshuis.jpg
Eikenderveld.jpg

Een mooie tijd in Eikenderveld

“Mijn jeugdjaren in Eikenderveld waren mooi. De jongeren ontmoetten elkaar in die tijd op het Markiesplein en de hele wijk stak de handen uit de mouwen bij de aanleg van het voetbalveld. Prins Bernard is nog komen kijken. Dat soort ontmoetingen vergeet je nooit meer. Mijn vrouw heb ik leren kennen in het Patronaat. We hebben samen gedanst en elkaar nooit meer losgelaten. Na ons huwelijk zijn we bij mijn ouders in de Koningstraat ingetrokken. Dat was vanwege de woningnood in de jaren 50 en 60 normaal. Maar, toen we hoorden dat onze buren gingen verhuizen, ben ik als de hazewind naar de woningbouwvereniging SGA (Samenwerking Glück Auf) gerend om te vragen of wij voor dat huis in aanmerking kwamen. Dat is gelukt. Onze drie dochters zijn in Eikenderveld geboren en opgegroeid.”

Naar de Molenwei

“Begin jaren 80 stond de renovatie van Eikenderveld op het programma. Wij zagen daar best tegenop en liepen sowieso rond met het idee om kleiner te gaan wonen. In 1982 besloten we een kijkje te nemen in de Molenwei. Die flat beviel ons. We konden er meteen terecht als ik bereid was om de functie van reserve huismeester in te vullen. Dat betekende dat ik in de avond- en nachtelijke uren en in de weekenden eerste aanspreekpunt zou zijn bij calamiteiten in het complex. Deze functie heb ik ruim 12,5 jaar vervuld naast mijn werk bij DSM. Het was prima te combineren en gelukkig stond ik er niet alleen voor. Naast de vaste huismeester woonde er naast mij nog een reserve huismeester. In geval van nood konden we altijd ruilen.”

36 jaar bewonerszaken

“Meteen ook in 1982 werd ik als kersverse bewoner lid van de Bewoners Vereniging Molenwei. Tot 2018 ben ik secretaris geweest van die club. Terugkijkend op 36 jaar ‘bewonerszaken’ ben ik het meest trots op de oprichting van het Gezamenlijk Bewoners Platform (GBP), waarin meerdere bewonersorganisaties samenwerkten. Hier ligt de basis van de huurderskoepels van Weller. Namens de koepel Heerlen-Centrum was ik betrokken bij twee fusies. Ook zat ik wel eens als vervanger van de voorzitter van onze koepel met de directie van Weller aan tafel om mee te praten over belangrijke ontwikkelingen bij Weller. Ik heb dat altijd erg boeiend gevonden.”

Een mooi compliment

“In 2018 heb ik het stokje overgedragen. Als waardering voor mijn betrokkenheid kreeg ik een prachtige pen. Al gebiedt de eerlijkheid mij te zeggen dat er geen inkt uit kwam toen ik hem wilde gebruiken. Ik kreeg meteen een nieuwe en die doet het prima. De plaquette met de opdruk ‘voor de meest actieve vrijwilliger ter wereld’ maakt mij trots. Je doet dit werk niet om complimentjes te krijgen, maar omdat je het zelf leuk en belangrijk vindt. Al die jaren heb ik het met heel veel plezier gedaan.”

Vrijwilliger.jpg