Afscheid directeur-bestuurder Jack Gorgels

Per 1 maart neemt Jack Gorgels afscheid als directeur-bestuurder van Weller. Nuchter maar gedreven. Liefst op de achtergrond; zo kennen mensen Jack. Vanwege zijn afscheid ontkomt hij echter niet aan enige persoonlijke aandacht. Juist ook omdat er onder zijn leiding bij eerst Woningvereniging Heerlerheide, daarna Wonen Parkstad en Weller zoveel in gang is gezet in Beekdaelen, Brunssum en Heerlen.

Jack Gorgels werd in 1959 in Treebeek geboren als jongste van vier kinderen. Vader was hoofdopzichter in de staatsmijn Emma, moeder zorgde voor het gezin. Jack studeerde bouwkunde aan de HTS in Heerlen. Al tijdens zijn studie vestigde hij zich met zijn vrouw Lilian in Brunssum; samen hebben zij drie zoons. Bij zijn afscheid van Weller is hij op de kop af 40 jaar actief in de sociale huursector. Met plezier kijkt Jack vlak voor zijn vertrek nog een keer terug op zijn carrière. Maar dan wel onder het genot van een lekkere kop koffie.

De start

Het zijn de crisisjaren 80. Lilian en Jack wonen samen in De Oude Egge. Hij studeert aan de HTS, zij werkt in de opvang van dak- en thuislozen en is actief in het jeugd- en jongerenwerk.

“Via het vrijwilligerswerk van Lilian kwam ik wel eens in het gemeenschapshuis in Brunssum. Daar vergaderde de bewonersraad van De Oude Egge. Zij zochten ondersteuning en vroegen of ik hun secretaris wilde worden. Dat was mijn eerste kennismaking met de sociale huursector. Terugkijkend heeft die periode mij zeker gevormd in mijn wens om samen met mensen aan buurten en wijken te bouwen. Al lag er op dat moment geen concrete ambitie om in de sociale sector aan de slag te gaan. Na mijn studie aan de HTS ben ik een jaar werkloos geweest. Totdat ik in één week tegelijk drie banen aangeboden kreeg: bij een architectenbureau, een bouwbedrijf en bij de Volkswoning (nu Woonpunt). Daar ben ik begonnen als technisch administratief medewerker.”

Ambities

In 1992 wordt Jack - 33 jaar en op dat moment Hoofd van de Technische Dienst van woningvereniging Heerlerheide - gevraagd om plaats te nemen in een commissie, die ingesteld wordt voor de selectie van een nieuwe directeur. Jack slaat het aanbod af; hij wil namelijk zelf solliciteren op de bestuursfunctie.

“Na de Volkswoning ben ik via Woningvereniging Nieuwenhagen in Heerlerheide terechtgekomen. Eerst als hoofdopzichter, daarna als hoofd van de Technische Dienst en uiteindelijk dus als directeur. Er was werk aan de winkel in de wijk. De woningen, scholen, het verzorgingstehuis Ter Eyck, de commerciële functies, het gemeenschapshuis: op alle fronten had de wijk een impuls nodig. Wij hebben voor de aanpak van de hele wijk één plan ‘Heerlerheide Nieuwe Stijl’ gemaakt, waarin we alle functies integraal hebben opgepakt. Ik ben er trots op hoe we Heerlerheide vanuit stedenbouwkundig perspectief hebben verbeterd. De les die we hier geleerd hebben is dat we niet meer alleen in stenen moeten investeren maar ook in de mensen. Waar mogelijk steunen wij dan ook een project als ‘Kansrijke Start’, dat een trendbreuk wil creëren in problemen die van de ene op de andere generatie overgaan. Daarmee maak je pas echt het verschil.”

Weller

Het corporatielandschap is in de jaren 90 volop in beweging. In Parkstad Limburg slaan in 1999 de woningbouwverenigingen van Heerlerheide en Heerlerbaan de handen ineen. In 2001 haakt Samenwerking Glück Auf aan en is Wonen Parkstad geboren. Als deze corporatie in 2004 fuseert met Het Adres in Brunssum en Onderbanken ontstaat Weller.

“Al bij de oprichting van Wonen Parkstad maakten wij de sprong van stadsdeelcorporatie naar een corporatie die het verschil wil maken op stedelijk, zelfs regionaal niveau. Onze verhuizing naar het centrum van Heerlen, nota bene in het stationsgebied dat toen nog kampte met de nodige problemen, typeert de stedelijke rol die wij willen vervullen. Ook ons dienstverleningsconcept heeft toen zijn intrede gedaan. In plaats van de traditionele opzichter-huurder-relatie die gangbaar is in de huursector streven wij een gelijkwaardige relatie met onze huurders na; samen zijn wij coproducent in het werk aan buurten en wijken. Deze waarden zijn nog steeds het uitgangspunt bij Weller. Onze Wellerij is een belangrijke pijler in dit concept. De drempel van onze organisatie is een open en transparante omgeving, zonder spreekkamers, waarin mensen zonder afspraak kunnen binnenlopen. Corona gooit nu even roet in het eten, maar straks kunnen onze huurders weer heel laagdrempelig een beroep op ons doen.”

Trots

Mooie herinneringen zijn er na 40 jaar natuurlijk in groten getale. Maar, welke 3 duiken als eerste op?

“Ons dienstverleningsconcept heeft van Weller écht Weller gemaakt. Ik ben er trots op hoe onze visie wordt uitgedragen; dat vraagt veel van onze medewerkers. De lat ligt hoog. Maar als ik zie hoe lang mensen bij ons werken en hoe langdurig ook de meeste samenwerkingsverbanden zijn met onze partners, dan denk ik dat Weller niet alleen in deze visie staat. We hebben een hechte familie. Erg trots ben ik ook op het feit dat Weller aan de wieg staat van het Mijnwaterproject. In een tijd waarin het woord aardgasvrij nog niet bestond hebben we met dit project gepionierd. Tja, de derde is een open deur; Maankwartier. Ik ben fan van het eerste uur van de architectuur, de intieme sfeer en de symbolische verwijzingen naar zowel het industriële als het Romeinse verleden van Heerlen. Maar vooral bewonder ik het lef van Heerlen om op zo’n belangrijk mobiliteitsknooppunt zo’n iconisch stukje stad met al die verschillende functies te bouwen. Ik ben ervan overtuigd dat Maankwartier zonder corona veel levendiger was geweest. Er staan op dit moment verschillende ondernemers in de startblokken om zodra corona achter de rug is, in Maankwartier hun bedrijf te starten.”

Dromen

Een voormalige zandgroeve tussen Heerlen en Brunssum wordt omgetoverd tot woongebied. Met het vroegpensioen voor de deur besluiten Lilian en Jack de stoute schoenen aan te trekken en te gaan bouwen.

“We hebben 27 jaar geleden ook ons huidige huis in Brunssum zelf gebouwd. Het leek ons leuk om dit nog eens te doen. In maart beginnen we. Ik sta dan niet aan de zijlijn maar ga zelf mee graven, metselen, rioleringen leggen, noem maar op. De handen uit de mouwen. Daar heb ik echt zin in. Maar, daarnaast blijf ik ook nog maatschappelijk actief. Onder andere voor het KWF in Brunssum en als bestuurslid van Filmhuis De Spiegel in Heerlen. En wie weet wat er nog meer op mijn pad komt. Op het punt waar ik nu in mijn leven sta, zet ik geen punt maar een komma.”

Lees hier het interview uit Dagblad de Limburger van 27 februari 2021 waarin journalisten Marcel de Veen en Frank Benneker met Jack terugblikken op zijn carrière.