Soms zijn er momenten dat je denkt: "Was ik daar maar geweest." Het symposium: 'Een nieuw perspectief op Heerlen-Noord, vijftig jaar later' was er zo een. Geen bobo’s op de eerste rij, maar mijnwerkers! Een groot compliment aan het Nationaal Programma Heerlen Noord voor deze betekenisvolle bijeenkomst.
 

Architect Francine Houben schetste een inspirerend toekomstperspectief voor Heerlen-Noord. Ze zag kansen in ruimtelijke inrichting, natuur en groen, herontwikkeling, economische ontwikkeling, recreatie, gemengde woningbouw, onderwijs en regionale verbindingen. Haar visie werd door alle partijen onderschreven: samen met bewoners wil men graag aan de slag. Het gepresenteerde Manifest van Heerlen, ondertekend door alle aanwezigen, sloot perfect aan op haar verhaal. Het Manifest belooft een nieuwe impuls en elan.

Erg bijzonder was de inbreng van Wellerbestuurder Barry Braeken. Hij wees op het intergenerationele trauma dat voortvloeit uit de mijnsluiting. Hij benadrukte dat de sluiting niet alleen economische gevolgen had, maar ook emotionele littekens achterliet die tot op de dag van vandaag voelbaar zijn. De ontwrichting van gemeenschappen, het verlies van identiteit en de impact op families werken door in volgende generaties. Juist daarom is het zo belangrijk om niet alleen het verleden te herdenken, maar ook ruimte te creëren voor heling en trots.

Barry riep kennisinstellingen op om vanuit de betrokkenheid die ze al tonen dit thema verder te onderzoeken net zoals bij ‘Kinderen uit de kolonie'. "Ga de haarvaten van deze regio in en onderzoek hoe intergenerationeel trauma doorwerkt in het dagelijks leven. Gelukkig is er steeds meer aandacht voor. Een eerste impuls daarvan is zichtbaar in onderzoek van dr. Sjacko Sobczak.”

Barry onderstreepte het belang van het behouden van de Lieux de mémoire (geïnspireerd op het werk van de Franse historicus Pierre Nora): dat zijn plaatsen van herinnering die een directe verbinding vormen met het verleden. Hij benadrukte hoe essentieel het is om dergelijke locaties niet alleen als historische ankerpunten te zien, maar ook als bronnen van identiteit en trots voor de regio. Hij schetste een toekomst waarin de zilverzandgroeve van Sibelco (ON-IV) wordt omgevormd tot een Nationaal Park dat niet alleen het landschap, maar ook de herinneringen van de mijnstreek eert. Een plek waar natuur en geschiedenis samenkomen, met de mijnsteenberg als uitkijkpunt, de gebouwen herontwikkeld tot museale functies en een herinneringstuin voor de mijnwerkers die het leven lieten in de mijnen.

Francine Houben steunde het idee en pleit daarnaast voor een Nationaal Park Brunssummerheide. Het lijkt erop dat deze twee visies samen kunnen smelten tot concrete plannen.

Barry sloot af met een oproep: "Laten we dit gebied behouden, verbinden met het mijnverleden en in ere herstellen. Zo creëren we een plek waar mensen het verleden kunnen eren én trots kunnen zijn op hun identiteit."

Links

Naar Nationaal Programma Heerlen Noord
Naar Kerst in Kasteel Hoensbroek 2024